PLGF يك پروتئين همودايمر و متعلق به خانواده فاكتورهاي رشد اندوتليال عروقي است كه در مژه هاي ترفوبلاستي جفت و سلول هاي اندوتليال جنيني مانند سلول هاي HUVEC (Human Umblical Vein Endothelial Cell) بيان مي شود و طي دوران جنيني باعث تشكيل عروق خوني در بافت جفت مي گردد(12). PLGF در رگزايي بافت هاي طبيعي و همچنين در تومورها نقش دارد اما بيان آن در بافت هاي طبيعي بسيار كم بوده به طوري كه با روشهاي روتين آزمايشگاهي شناسايي پروتئين و يا mRNA آن قابل انجام نيست. اين در حالي است كه در شرايط پاتولوژيك آنژيوژنز بيانPLGF به طور معناداري افزايش مي يابد و در تومورها به عنوان يكي از فاكتورهاي رگزايي قوي مطرح مي باشد علاوه بر اين در حالت پاتولوژيك ميزان بيان گيرنده آن يعني VEGFR1 نيز افزايش پيدا مي¬كند(13). با اين توضيحات ميتوان گفت اين فاكتور به عنوان يك فاكتور همراه سرطان مي تواند مطرح شود (Cancer Associated Factor). يكي از استراتژي هاي درمان سرطان هدف گيري فاكتور هاي آنژيوژنيك از جمله PLGF است. در اين مطالعه دو فرم موتانت جديد از آنتي بادي تك دوميني شتري بر عليه اين فاكتور با مطالعات بيوانفورماتيكي طراحي شد كه بر اساس نتايج آزمايشگاهي اين دو فرم با موفقيت كلون و بيان شده و نتايج حاصل از عملكرد آنها حاكي بر اثر مهار كنندگي بر روي تكثير و آنژيوژنز بود.